Księga Rodzaju, Rozdział 2,1-25

1 W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie jej zastępy [stworzeń].
2 A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, 

odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął.

 3 Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; 

w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając.
4 Oto są dzieje początków po stworzeniu nieba i ziemi.

Gdy Pan Bóg uczynił ziemię i niebo, 

5 nie było jeszcze żadnego krzewu polnego na ziemi, ani żadna trawa polna jeszcze nie wzeszła - bo Pan Bóg nie zsyłał deszczu na ziemię i nie było człowieka,

 który by uprawiał ziemię

 6 i rów kopał w ziemi, aby w ten sposób nawadniać całą powierzchnię gleby - 

7 wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.

8 A zasadziwszy ogród w Eden na wschodzie, 

Pan Bóg umieścił tam człowieka, którego ulepił. 

9 Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła.
10 Z Edenu zaś wypływała rzeka, aby nawadniać ów ogród, i stamtąd się rozdzielała, 

dając początek czterem rzekom. 

11 Nazwa pierwszej - Piszon; jest to ta, która okrąża cały kraj Chawila,

 gdzie się znajduje złoto.

12 A złoto owej krainy jest znakomite; tam jest także wonna żywica i kamień czerwony. 

13 Nazwa drugiej rzeki - Gichon; okrąża ona cały kraj - Kusz. 

14 Nazwa rzeki trzeciej - Chiddekel; płynie ona na wschód od Aszszuru. 

Rzeka czwarta - to Perat.
15 Pan Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, 

aby uprawiał go i doglądał. 

16 A przy tym Pan Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: «Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania; 

17 ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść,

bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz».

18 Potem Pan Bóg rzekł: «Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, 

uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc». 

19 Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki powietrzne, 

Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. 

Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę "istota żywa". 

20 I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny.

21 Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. 

22 Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. 

A gdy ją przyprowadził do mężczyzny,

23 mężczyzna powiedział:
«Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała!
Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta».
24 Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.
25 Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu.