Księga Rodzaju, Rozdział 29, 1-35

1 Jakub, wyruszywszy w dalszą drogę, powędrował do ziemi synów Wschodu. 

2 Tam ujrzał studnię w polu i trzy stada owiec wylegujących się wokół niej; z tej bowiem studni pojono stada. Wielki zaś kamień przykrywał jej otwór. 

3 Toteż gromadzono tu wszystkie stada i wtedy dopiero odsuwano kamień znad otworu studni, a po napojeniu owiec przesuwano go znów na dawne miejsce nad otwór studni. 

4 Jakub rzekł do czekających tam pasterzy: «Bracia moi, skąd jesteście?

» Odpowiedzieli mu: «Jesteśmy z Charanu». 

5 On zaś pytał ich: «Czy znacie Labana, syna Nachora?» Oni na to: «Znamy». 

6 I jeszcze zapytał ich: «Czy dobrze się miewa?» Odpowiedzieli: «Dobrze. Ale oto jego córka, Rachela, nadchodzi z trzodą».

7 Wtedy [Jakub] rzekł: «Ponieważ jeszcze jest jasny dzień i nie czas zapędzać trzody, napójcie trzodę i idźcie ją paść». 

8 Oni zaś powiedzieli: «Nie możemy poić, dopóki nie spędzą wszystkich stad i nie odsuną kamienia znad otworu studni, wtedy będziemy poić owce». 

9 Gdy Jakub tak z nimi rozmawiał, Rachela, która była pasterką, nadeszła ze stadem owiec swego ojca.

10 A gdy Jakub ujrzał Rachelę, córkę Labana, brata swej matki, i trzodę tegoż Labana, zbliżył się, odsunął kamień znad otworu studni i napoił trzodę Labana.

11 A potem ucałował Rachelę i rozpłakał się w głos. 

12 Kiedy zaś powiedział Racheli, że jest siostrzeńcem jej ojca, synem Rebeki, pobiegła i opowiedziała o tym swemu ojcu. 

13 Gdy Laban usłyszał nowinę, że to jest Jakub, jego siostrzeniec, wybiegł mu na spotkanie, uściskał go i ucałował, i wprowadził go do swego domu. 

Wtedy to Jakub opowiedział Labanowi o wszystkim.

14 Laban rzekł do Jakuba: «Przecież jesteś moją kością i ciałem».

A gdy Jakub przebywał u Labana miesiąc, 

15 rzekł do niego Laban: «Czyż dlatego, że jesteś moim krewnym, masz mi służyć za darmo? Powiedz mi więc, jaką mam ci dać zapłatę?» - 

16 Miał zaś Laban dwie córki; starsza nazywała się Lea, a młodsza Rachela. 

17 Oczy Lei były jakby zgaszone, Rachela zaś miała piękną postać i miłą powierzchowność. - 18 Ponieważ Jakub pokochał Rachelę, rzekł do Labana: 

«Będę ci służył przez siedem lat za twą młodszą córkę, Rachelę». 

19 Laban powiedział: «Wolę dać ją tobie niż komu innemu. Pozostań więc u mnie».

20 I tak służył Jakub za Rachelę przez siedem lat, a wydały mu się one jak dni kilka, 

bo bardzo miłował Rachelę.
21 Wreszcie rzekł Jakub do Labana: 

«Ponieważ czas już upłynął, daj mi córkę twą za żonę, abym się z nią połączył». 

22 Wtedy Laban, zaprosiwszy wszystkich mieszkańców tej miejscowości, wyprawił ucztę. 

23 A gdy był wieczór, Laban wziął córkę swą Leę i wprowadził ją do Jakuba, 

i ten zbliżył się do niej. 

24 Dał też Laban tej córce swej niewolnicę Zilpę.

25 Rano Jakub zobaczył, że ma przed sobą Leę. Rzekł więc do Labana: 

«Cóż mi uczyniłeś? Czyż nie za Rachelę ci służyłem? Czemu mnie oszukałeś?» 

26 Laban odpowiedział: «Nie ma tu u nas zwyczaju wydawania za mąż [córki] 

młodszej przed starszą. 

27 Bądź przez tydzień z tą, a potem damy ci drugą, za którą jednak będziesz u mnie służył jeszcze siedem następnych lat».

28 Jakub przystał na to i był przez tydzień z tą. 

Potem Laban dał mu córkę swą, Rachelę, za żonę. 

29 Racheli dał Laban również niewolnicę Bilhę, aby jej usługiwała.
30 Jakub więc zbliżył się do Racheli i kochał ją bardziej niż Leę. 

I pozostał na służbie u Labana przez siedem następnych lat.

31 Gdy Pan widział, że Lea została odsunięta, otworzył jej łono; 

Rachela zaś była niepłodna. 

32 Lea poczęła więc i urodziła syna, i dała mu imię Ruben mówiąc: 

«Wejrzał Pan na moje upokorzenie; teraz mąż mój będzie mnie miłował». 

33 A gdy znów poczęła i urodziła syna, rzekła: 

«Usłyszał Pan, że zostałam odsunięta, i dał mi jeszcze to dziecko»; 

nazwała więc je Symeon. 

34 Potem znów poczęła i urodziła syna, i rzekła: «Już teraz mąż mój przywiąże się do mnie, bo urodziłam mu trzech synów»; dlatego dała mu imię Lewi. 

35 I jeszcze raz poczęła, i urodziwszy syna rzekła: «Tym razem będę sławić Pana»; dlatego dała mu imię Juda. Po czym przestała rodzić.